Werner Herzog
Sicilya’da sabah saat 03.00 – 03.15 saatleri arasında hızlıca yazdığım bir manifestoyu sizlere okumak istiyorum. Ben buna Minnesota Deklarasyonu, “Belgesel Sinema’da Hakikat ve Doğrular” demek istiyorum.
« KARANLIKTAN ÖĞÜTLER »
1. Beyanı gereği, sözümona Cinema Verité (Sinema Gerçek) gerçeklikten yoksundur. Cinema Verité ancak yapay bir gerçeğe ulaşabilir, muhasebecilerin gerçeğine.
2. Cinema Verité’nin en bilindik temsilcilerinden biri, gerçeğin sadece elimize bir kamera alıp dürüst olmaya çalışarak bulunabileceğini beyan etti. Kendisi mahkemede yazılan yasa ve yasal prosedürlerin miktarına kinlenen bir gece bekçisine benziyor. Bu kişi diyor ki, “Benim için en azından”, tek bir yasa olmalı: Kötü insanlar hapishaneye gitmeli. Malesef kendisi kısmen haklı, zamanın çoğunda.
3. Cinema Verité, gerçeği doğruyla karıştırır, bu yüzden de sadece etrafa taş fırlatmış olur.
Fakat doğruların, kendi iç gerçeklerinin inanılırlığını bitiren tuhaf ve garip güçleri vardır.
4. Doğrular normları yaratır, gerçek ise illüzyonu.
5. Sinemanın farklı gerçeklik katmanları vardır, şiirsel ve içsel gerçeklik diye bir şey vardır. Bu gerçek gizemli ve anlaşılmazdır, ancak fabrikasyon, hayal gücü ve stilizasyonla erişilebilirdir.
6. Cinema Verité’nin Sinemacıları, doğrunun antik yıkıntıları arasında fotoğraf çeken turistleri andırıyor.
7. Turizm günah, yayan gezmekse bilgelik.
8. Her sene bahar vaktinde, kar araçlarında bir sürü insan Minnesota’nın göllerindeki eriyen buzulları parçalamaya çalışırken boğuluyor. Yeni valinin üzerinde yeni bir koruyucu yasa çıkarması için baskı artıyor. O, ki eski güreşçi ve korumacı olan, bu duruma tek mantıklı cevabı var: “Aptallığa yasalaştıramazsın.”
9. Böylece, metalden eldiven fırlatılmış oluyor.
10. Ay donuktur, Doğa Ana seslenmez, Doğa Ana seninle konuşmaz, ancak bir buzul eninde sonunda osurur. Ve sakın Hayat Şarkısı’nı dinleme.
11. Evrenin, gülümseyi tanımamasına şükretmeliyiz.
12. Okyanusta yaşamak katıksız cehennem olmalı. Bitmek bilmeyen ve devamlı tehlikenin hüküm sürdüğü, ucu bucağı olmayan, merhametsiz bir cehennem. Öyle bir cehennem ki, evrimle orada yaşayan bazı türler – biz dahil olmak üzere – bu cehennemden sürünerek, küçük kıtalardan oluşan ve Karanlıktan Öğütler’in devam ettiği karaya kaçtı.
Walker Art Center, Minneapolis, Minnesota.
30 Nisan, 1999
Çeviri: Doğan Turhan
Othon Cinema 
Yorum bırakın