Etiket: Matthias Kyska

Albert Serra’nın tüm filmlerindeki temel hedef, görüntülerdeki çelişkili çok anlamlılığı canlı tutmaktır. Bu, tekil ve nihai bir anlama ulaşmayı reddeden bir yaklaşımdır; çünkü anlamların ancak seyircinin bireysel algısında ortaya çıkması amaçlanır.

Film, siyasi boyutunu, toplumsal olarak inşa edilmiş bir normalliğin ve bu sistemden kaçma çabasının, toplumsal ve siyasi gerçekliğin de kurgusal olduğunu ortaya koymasıyla kazanıyor.

Belki de “Youth” üçlemesi, yalnızca bir Çin şehrindeki tekstil endüstrisine dair bir belgesel değil, aynı zamanda Çinli gençlerin büyük bir kısmının durumunu yansıtan bir aynadır.

43. İstanbul Film Festivali’nde gösterime sunulacak olan filmler için Matthias Kyska, Berlinale’de izlediklerinden bir seçki hazırladı ve filmlere dair yorumlarını okuyucularımızla paylaştı.

Yarışmadan eli boş dönen “Gloria” filmi, tarihi film ve müzikal türleri arasında ustaca hareket ediyor. Seyirciyi 18. yüzyıl Venedik’ine götüren film, dini bir müzik okulunda eğitim gören bir grup genç kızın ilginç öyküsünü anlatıyor.

Bu yılki Berlin Eleştirmenler Haftası’nın son günü ve kapanışı “Hard, Fast and Beautiful” tematik başlığını taşıyordu ve üç film şu slogan altında gösterildi: “Klişeleriyle türler arasında, müze, nouvelle vague ve dijital devrim arasında, koşullara – cinsiyetçilik, sömürgecilik ve en büyük düşman: anlatı sineması – isyan eden film karakterleri üzerine bir tartışma!”

Film bize pek çok kişi için tamamen bilinmeyen bir dünyaya dair bir fikir veriyor: Çin’deki Afrika toplumu ve onların Çinlilerle birlikte nasıl yaşadıkları.

“Pepe” belgesel filmin yaratıcı potansiyelinin olağanüstü bir örneğidir ve farklı sinema biçimlerinin ustaca bir araya getirilmesinin günümüzde nasıl yenilikçi filmler üretmeye devam edebileceğini göstermektedir.

“Slow Shift ” uzun zaman dilimlerinde manzaralarda meydana gelen değişiklikleri inceleyen bir film. Hindistan’ın güneyinde yer alan ve Ortaçağ’dan kalma Hampi kasabasında geçen film, sadece durağan çekimlerden oluşuyor ve başrollerinde sadece taşlar ve maymunlar var.

Bruno Dumont’un yeni filmi “L’Empire” izleyicisini ikiye ayıracak gibi görünüyor. Bu bilim kurgu filminde Dumont, eserlerinde sıklıkla yaptığı gibi bizi Fransa’nın kırsal bölgelerine götürüyor.

Dying, yaşam ve ölüm hakkında olağanüstü bir film ve Altın Ayı ya da En İyi Oyunculuk Performansı için şimdiden umut verici bir aday.

Alonso Ruizpalacios’un “La Cocina” filminde, New York’un Times Meydanı’ndaki büyük bir restoranın mutfağı sadece filmin olay örgüsünün mekânı olmakla kalmıyor, aynı zamanda Amerikan Rüyası’nın tarihini ve ABD’deki mevcut siyasi durumu da temsil eden bir yer haline geliyor.

Berlin Critics’ Week’in bu yılki ilk günün teması, sinemanın şiirsel ve metaforik yönünü ve sinemanın kumaş takıntısını incelemek amacıyla “Phantom Thread” idi.

Berlin Film Festivali bu yıl karanlık bir filmle açıldı. Yönetmen Tim Mielants’ın “Small Things Like These” adlı filmi bizi 1980’lerin İrlanda kırsalına götürüyor.

Çok fazla doğa, insanları insan dünyasında kötü şeyler yapmaya sevk edebilir, çünkü onları empatiyi eksik bırakmaya ve içgüdülerini kurban etmeye iter. İnsan, cenneti terk etmiş ve bilgi ağacından yemiştir.